მონეტარული პოლიტიკის უცვლელად დატოვების ფონზე, იაპონიის ეროვნული ვალუტა ამერიკულ დოლართან მიმართებით რეკორდული ტემპით უფასურდება - ერთწლიან ჭრილში ვარდნის მაჩვენებელი 30%-ს აღწევს.
იენის გაუფასურების შესაჩერებლად იაპონიის ცენტრალურმა ბანკმა სავალუტო ინტერვენციების განხორციელების სტრატეგია აირჩია. ოქტომბერში იაპონიის ცენტრალურმა ბანკმა სავალუტო ბირჟაზე თითქმის 43 მილიარდი დოლარი დახარჯა, რითაც ეროვნული ვალუტის მხოლოდ 1.5%-ით გამყარება მოახერხა.
მზარდი ინფლაციისა და ეროვნული ვალუტის რეკორდულად გაუფასურების მიუხედავად, გასულ თვეს იაპონიის ცენტრალურმა ბანკმა მონეტარული პოლიტიკა ისევ უცვლელად დატოვა. როგორც მოსალოდნელი იყო, კომიტეტის გადაწყვეტილებით, ძირითადი რეფინანსირების განაკვეთი ისევ ნეგატიურ, -0.1%-იან ნიშნულზე დარჩა. ცენტრალური ბანკის წარმომადგენლობის განმარტებით, მარეგულირებელი ორგანოს მთავარი პრიორიტეტი ეკონომიკური ზრდის ხელშეწყობაა, სწორედ ამიტომ, მიუხედავად 3%-იანი ინფლაციისა, ბანკი მონეტარული პოლიტიკის გამკაცრებისგან თავს იკავებს.
იენის გაუფასურება რამდენიმე გლობალური ეკონომიკური და გეოპოლიტიკური ფაქტორითაა განპირობებული, მათ შორის ყველაზე მნიშვნელოვანი მსოფლიოს მასშტაბით მონეტარული პოლიტიკის გამკაცრებაა, განსაკუთრებით ყურადსაღები კი აშშ-ის ფედერალური რეზერვის მიერ რეფინანსირების განაკვეთის ზრდაა.
იაპონიის ცენტრალური ბანკის მიერ მონეტარული პოლიტიკის გამკაცრებისგან თავის შეკავების ძირითადი განმაპირობებელი მიზეზი ქვეყანაში რეცესიის განვითარების რისკების ზრდაა. რეფინანსირების განაკვეთის ზრდა, რომელიც ინფლაციის მაკონტროლებელი მთავარი მექანიზმია, თავის მხრივ, ეკონომიკის შენელებას იწვევს. გლობალური ეკონომიკური რისკების გათვალისწინებით კი, იაპონია რეცესიის სერიოზული რისკის წინაშე დგას.
როგორც წესი, მკაცრი მონეტარული პოლიტიკა ინვესტორებისა და ვალუტით მოვაჭრეთათვის მიმზიდველია, რადგან თანხის იმ ვალუტასა და ქვეყანაში განთავსება, სადაც შედარებით მაღალი საპროცენტო განაკვეთებია, გაცილებით უფრო მომგებიანია, ვიდრე იქ, სადაც განაკვეთი 1%-იან ნიშნულზე დაბალია. ამჟამად იაპონიაში რეფინანსირების განაკვეთი 0-0.25%-ის ფარგლებშია, რაც იენს ინვესტორთათვის არამიმზიდველ ვალუტად აქცევს, ამერიკულ დოლარს კი - პირიქით.
